به نقل از «خبرگزاری برنا»

فانتزی سازی با شخصیت هایی جذاب اما غیر واقعی!

تاریخ انتشار: ۲ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۴۹۲۲۰

یادداشت ؛ مجتبی احمدی – دبیر سرویس فرهنگ و هنر – خبرگزاری برنا

سریال سروش صحت جایگزین سریال آکتور شد تا مجموعه ای متفاوت در شبکه نمایش خانگی تولید و توزیع شود.

به هر حال در سال های اخیر شبکه نمایش خانگی با تعدد پلتفرم ها صاحب اسم و رسم و طرفداران خاص خودش شده است اما آیا همه آثار در شبکه نمایش خانگی طرفداران خودش را دارد و با اقبال مواجه می شود؟

جواب قطعا منفی است اگرچه پلتفرم شبکه نمایش خانگی مخاطب خودش را دارد اما کم نبودند  آثار متفاوتی با نگاه متفاوت کارگردانان مختلف که در این بازار  با شکست مواجه شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سریال سروش صحت اتفاقی جدید در پلتفرم شبکه نمایش خانگی است او بارها در تلویزیون مدل های مختلف سریال سازی را تجربه کرده است و اصولا در ساخت سریال های طنز به سبک خودش با اقبال هم مواجه شده است.

سروش صحت مخاطب را می شناسد اما به سمت او غش نمی کند شاید نقطه قوت کار سروش صحت همین باشد که در ساخت سریال های طنز و حتی فیلم سینمایی اش مبنا و ادبیات و الفبای خاص خودش را داشته است و همانطور که از اسم سریال صحت بر می آید او با قواعد و شرایط خودش به سریال سازی برای پلتفرم  رسیده است. 

صحت در ساخت سریال «مگه تمام عمر چندتا بهاره» باز به سراغ همان فانتزی ویژه ای رفت که در سریال های اخیرش در تلویزیون تجربه کرده است و البته با بازخورد خوبی که از مخاطبانش دارد می داند که این شیوه برنده است. 

آدم های سروش صحت را در اطرافمان نمی بینیم، قصه و سبک فانتزی او هرگز در واقعیت رخ نمی دهد، نوع کمدی او، ادبیات خاصش در عرصه سریال سازی است و همین مسئله روی طراحی شخصیت ها و انواع کارکترها نقش داشته است.

هرگز در میان کارکترهای سروش صحت نمی توانیم به سراغ حس هم ذات پنداری برویم به همین دلیل بازیگران هم باید جنس و نوع خواسته شان را به سمت خواسته کارگردان تغییر دهند.

آدم ها در سریال صحت فانتزی هایی دارند که می تواند در لحظه جدا از فرم و نوع درام حس نقد در رفتار و برخورد اجتماعی را به جریان بیندازند و البته این طراحی  در بسیاری مواقع  به شدت به سمت کاریکاتور شدن غش می کند.

هرگز شخصیت های سروش صحت به دنبال این نیستند که قصه را پیش ببرند. پرداختن به یک موضوع ویژه در هر قسمت تکنیک سروش صحت است که البته اخیرا با نخ تسبیح یک داستان کاملا معمولی همه اتفاقات به یکدیگر متصل می شود.

رویدادها در سریال های او خیلی دور از ذهن نیستند و گاهی قصه های فانتزی نیز محصول رفتار فانتزی کارکترهایی است که تماشاگر را برای کوتاه ترین دقایق به فکر فرو می برد اما محصول آن یک ماندگاری طولانی نخواهد بود چرا که در سبک و سیاق صحت تحلیل لحظه ای است که در اولویت است به همین دلیل قلمبه سلمبه حرف نمی زند ولی تحلیلی عمیق پشت کلام اوست که باید گفت مخاطب خاص خودش او را بهتر می فهمد و البته این برای بازاری که انواع مخاطب را باید دست به جیب کند کمی خطرناک به نظر می رسد.

 شاید نقطه قوت کار سروش صحت فاصله گرفتن از سریال های تکراری تلویزیون و شبکه نمایش خانگی است و بدون تردید باید گفت معرفی چهره های جدید در سینما، تلویزیون و سبکه های نمایش خانگی مهم ترین نکته در آثار سروش صحت است، فراموش نمی کنیم پژمان جمشیدی، بهنام تشکر، محمد نادری، هوتن شکیبا و بازیگر جدید سریال اخیرش افرادی هستند که با آثار او درخشیده اند و حالا هرکدام برای خودشان یک وزنه در سینما و تلویزیون و حتی پلتفرم های شبکه نمایش خانگی محسوب می شوند، باید ببینیم روایت خطرناک سروش صحت برای پلتفرم شبکه نمایش خانگی هم جواب می دهد یا خیر؟ 

اگرچه در این مدیوم خاص داستان و قصه گویی و رساندن مخاطب به اوج تشنگی برای هر قسمت بسیار حیاتی است اما مشخص و معین است که سروش صحت به عنوان یک کارگردان و نویسنده باهوش خوب می داند که برای اقبال در چنین مدیوم ویژه ای چه کند. در حقیقت او با فرمولی که در پیش گرفته است می داند به کجا می رود مگر اینکه این ظرفیت در این مدیوم وجود نداشته باشد و تماشاگر کم کم با سریالش فاصله بگیرد. 

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سروش صحت آکتور شبکه نمایش خانگی پلتفرم شبکه نمایش خانگی سروش صحت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۴۹۲۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر مددکاری اجتماعی ایران: تعطیل کردن نمایش خانگی دردی از بحران‌های اجتماعی دوا نمی‌کند

معضلات اجتماعی که دسته بزرگی از مسائل مختلف را در برمی‌گیرند، مدت‌هاست که به بخش گریزناپذیری از پرداخت به واقعیت‌ها تبدیل شده و انعکاس آن‌ها در فیلم و سریال‌ها از ملزومات شکل دادن به داستانی بر مبنای حقیقت محسوب می‌شود. اتفاقی که البته اغلب مورد نقد قرار گرفته و بخشی از شیوع همان معضلات به گردن آن انداخته می‌شود.   اما مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی ایران، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه نظری خلاف این موضوع دارد و معتقد است که نباید بار همه مسائل را بر گردن فضایی مثل نمایش خانگی انداخت، فضایی که بی‌پرده‌تر، از آنچه در جامعه شاهدش هستیم می‌گوید.   اقلیما در گفتگو با جوان آنلاین، در خصوص دخیل بودن رسانه‌های مختلف از جمله شبکه نمایش خانگی در اشاعه معضلی مثل اعتیاد یا مصرف دخانیات که در برخی از آمار به آن اشاره می‌‎شود‏، بیان کرد: زمانی که از یک مسئله اجتماعی حرف می‌زنیم، باید حواسمان باشد که آن معضل یک روزه به وجود نیامده و اشاعه آن به دست کم چند سال زمان نیاز دارد. در واقع نمی‌توان گفت که، چون در فلان سریال بازیگری سیگار می‌کشد، پس او باعث افزایش مصرف دخانیات شده است، بلکه تمام این آثار معلولی از علت اصلی هستند.   او با تأکید به لزوم رفع علت هر معضلی از پایه و اساس آن افزود: در این چرخه اگر به عنوان مثال دزدی را گرفتند، نمی‌توان گفت، چون پلیس حواسش نبود، او دزد شده چرا که تبدیل یک انسان به فردی که دزدی می‌کند در یک لحظه اتفاق نمی‌افتد، بیکاری، گرانی و موارد دیگری هستند که به هم متصل‌اند و در نهایت باعث می‌شوند تا یک نفر دست به دزدی بزند.   در سوی دیگر اگر به من بگویند فردی دو سال است که درگیر اعتیاد شده، من آن را نمی‌پذیرم و مثلا اگر آن فرد ۲۲ ساله باشد، می‌گویم او ۲۲ سال است که اعتیاد دارد چرا که از بدو تولد او تا این سن موارد گوناگونی مثل شرایط اجتماعی، مدرسه، محیط، جامعه و ... در رشد او و سوق دادنش به این سمت دخیل بوده‌اند، تا جایی که او دیگر طاقت نیاورده و درگیر این جریان شده است. به همین دلیل است که قبل از ارائه هر آماری باید ریشه آن را پیدا و حل کرد.   عدم وجود آمار متقن هم یکی دیگر از مواردی بود که اقلیما با اشاره به آن گفت: هر کسی که درباره موضوعی آماری را ارائه داد، قابل قبول نیست و باید دلیل و مدرک داشته باشد چرا که در واقعیت ما به معنی واقعی کلمه آمار دقیقی از اشاعه معضلات مختلف نداریم.   در این میان هر فردی به خودش اجازه می‌دهد تا حرف بزند و آمار بدهد‏، جریانی که در کلِ مملکت ما اغلب به چشم می‌خورد و باعث شده تا هر کسی در هر فضایی پیرامون جریانی که تخصصش را ندارد، نظر بدهد.   مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی ایران، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه   این جامعه‌شناس افزود: گاهی می‌گویند اگر جوانان گرایش بیشتری به سیگار و دخانیات پیدا کرده‌اند، به دلیل نمایش آن در سریال‌ها است، در صورتی که همانطور که اشاره کردم، این انعکاس معلول علت اصلی آن است. یک جوان سیگار می‌کشد، چون بیکار است‌‏، حوصله‌اش سررفته یا درگیر فشار‌های روانی شده که همین جامعه به آن وارد کرده است.   این قیاس هم مثل چسباندن عنوان افسردگی به هر بیماری است که حال خوبی ندارد.   جالب است بدانید هیچ روانشناس و روانپزشکی در زمینه افسردگی به معنای واقعی در ایران کار و تحقیق منسجم نکرده است و از طرفی به هرکسی که می‌گوید حالم خوش نیست، عنوان افسرده را می‌دهند!   این در حالی است که اتفاقا ما چندان افسرده واقعی نداریم، کسی که افسرده است نمی‌تواند بار‌ها با خانواده‌اش بحث کند یا حتی فعالیت خاصی داشته باشد، اما مثل خیلی از موارد‌‏، این عنوان یعنی افسردگی را به هرکسی که به دلایل مختلفی خوب نیست، اختصاص می‌دهند.   اقلیما با بیان اینکه نمی‌شود با پاک کردن صورت مسئله، جلوی مردم را گرفت، عنوان کرد: در ادامه همین جریان است که در خصوص فضایی مثل نمایش خانگی چنین آماری مطرح می‌شود تا بهانه‌ای باشد برای تعطیل کردن آن، اما نمی‌شود جلوی مردم و اشاعه معضلات اجتماعی را به این صورت گرفت و این اقدامات تنها دخالت در کار دیگری محسوب می‌شود.   ما در این موارد به علت‌ها فکر نمی‌کنیم و تنها معلول را می‌بینیم. می‌گوییم نمایش خانگی به بعضی بحران‌ها دامن می‌زند‏، پس باید آن را جمع کرد! غافل ازینکه با این اقدام مشکل را ده برابر کرده‌ایم، زیرا بعد این سوال به وجود می‌آید که اگر مردم این سریال‌ها را نبینند‏، پس چه چیزی را تماشا کنند؟ تلویزیونی را که هیچ برنامه‌ای ندارد و تنها معطوف به خبر و چند برنامه گفت‌‎و‌گو محور است یا ماهواره و رسانه‌های دیگر را؟   مردم نمایش خانگی و سریال‌ها را دنبال می‌کنند، چون قصه دارد و در جایی مثل تلویزیون این اتفاق وجود ندارد.   پدر مددکاری اجتماعی ایران در پایان خاطر نشان کرد: در تمام جوامع با مطرح کردن مشکلات به دنبال حل آن می‌روند‏، این اتفاقی است که باید به آن پرداخته شود نه آماری که در واقع وجود ندارد و یا دقیق و درست نیست. آمار باید برگرفته از تحقیقی مدون باشد نه اینکه بر مبنای نظر یک یا چند نفر شکل بگیرد و ارائه شود.   ما این شکل از آمار را نداریم، چون هزینه زیادی می‌طلبد و امروز استاد دانشگاه و محقق ما‏، راننده اسنپ شده، اما این بودجه در اختیارش قرار نمی‌گیرد، چون اگر بخواهد روی یک موضوع کار کند، باید هزینه زیادی صرف آن شود و وقتی این اتفاق نمی‌افتد، یک نفر صحبتی را مطرح می‌کند و دیگری با اعلام اینکه مثلاً شیوع اعتیاد را بررسی کرده‌ایم آن را مطرح می‌کند.   علاوه بر این ما با آسیب‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کنیم که همه و همه عامل شکل‌گیری معضلاتی مثل اعتیاد‏، بزهکاری و... می‌شوند. در این میان هم اغلب کسی پاسخگو نیست. کانال عصر ایران در تلگرام